در حوالي كوير

بافت تاریخی بیدگل ارزشمند بوده است با ویژگی عای خاص مثلا در بیدگل تقریبا هیچ کوچه بن بستی وجود ندارد - مگر کوچه های باریک که در انتهای آن یکی دو خانه هست.- شاید بگویید این که چیزی نیست اما اگر به کاشان بروید ممکن است عرض کوچه ای زیاد هم باشد و شما کلی با ماشین بروید و از پیچ و خم ها رد شوید و به هویی ببینید به بن بست خورده اید- این خودش را در ترافیک کاشان هم نشان می دهد- .....نکته بعدی کوچه های بافت قدیم به شکل شاخه هایی باعرض زیاد و کم بوده است . مثلا یک نفر می توانسته با ماشین از خیابان جلال آباد بیاید تا میدان امام یا مسجد دروازه یا خیابان 22 بهمن...نکته بعدی زیرگذر برخی از مساجد که نقشی مثل زیرگذرهای فعلی را داشته است. مثلا زیرگذر مسجد حاج عبدالصمد یا مسجد علی...که باعث می شده راه کوتاهتر شود...در نظر بگیرید نمازگزاران در مسجد در حال نماز هستند و یک کشاورز سوار بر الاغ از زیر مسجد و جایی که آنها نماز میخوانند رد می شوند.........به نظرم بهترین کار برای حفظ تاریخ بیدگل مراقبت از آنچه باقی مانده....یعنی بافت ...مسجدها و حسینیه ها و خانه های قدیمی و استفاده از نظر کارشناسان حفظ و مرمت و احیا....  |+| نوشته شده در  سه شنبه بیست و دوم اسفند ۱۴۰۲ساعت 10:25&nbsp توسط علی رضا توحيدي  |  در حوالي كوير...

چه افرادی حق دارند وارد بازی انتخابات شوند؟...چه افراد و گروهی باید بنشینند و جلسه بگیرند و از نامزد یا نامزدهایی حمایت کنند؟...گاهی فردی قرار است به فردی رای بدهد هیچ ایرادی ندارد به هر که خواست رای می دهد.....اما گاهی عده ای قرار است برای یک شهر تصمیم بگیرند یا برای یک حوزه انتخابیه و یا حتی در وسعتی بزرگتر ....این دیگر یک مسئولیت بزرگتر است...افرادی بی هیچ اندیشه ای به این گروه اعتماد می کنند و رای می دهند باید برای مردم شرح داد یا حتی خودمان بدانیم چرا از این فرد یا افراد حمایت شد...آیا اگر جایگاه یافت بهترین فرد است........افرادی که قرار است در جلسه ای ینشینند و نظر بدهند باید تعدادشان مشخص باشد هفت نفر....نه نفر.....یازده نفر....نمی شود گفت ما اعلام می کنیم جلسه کجاست درب باز است هر که آمد خوش آمد!!!افرادی که قرار است نظر بدهند باید یک حداقل سوادی داشته باشند مثلا دیپلم ....لیسانس یا کارشناسی ارشد....حالا اگر یک شرکتی بخواهد نگهبان استخدام کند یا یک اداره ای خدمتگزار می نویسد حداقل سواد دیپلم....یک نفر که دو کلاس درس خوانده نمی تواند برای جماعتی تصمیم بگیرد که خیلی از آنها بیشتر از او خوانده و می داند.....چیز دیگر نمی تواند این کم سوادی را جبران کند....اینکه مثلا خیلی پول دارد...اینکه گوساله ی دیگ هیات با اوست...اینکه یک محله است و ایشان و هر چیز دیگر.....نکته دوم اهل تحلیل باشد...در امر انتخابات مقلد نباشد تحلیل داشته باشد فضای انتخابات را بشناسد از اینکه نظر بدهد و نظرش مخالف همه باشد نترسد ....حالا اگر در انتخاباتی شبیه همان انتخابات یک یا چند بار نامزد شده باشند چه بهتر.... اگر مطالب بسیاری در این باره خوانده یا نوشته باشد چه بهتر....  |+| نوشته شده در &nbs در حوالي كوير...

برای کانون بنی طباالف ) یاد شهید علی رضا بنی طبا گرامی باد ..معلم ما بود در مدرسه راهنمایی...همان قدر که اهل دین و قران و انقلاب بود هنر را می فهمید....یک گروه نمایش درست کرده بود که ما هم گوشه ای از آن بودیم...غیر از مدرسه مدرسه ای دیگر هم رفتیم اجرا کردیم.....به نظرم بهترین اسم برای کانون همین اسم شهید است...ب) سال هشتاد و هشتاد و یک بعد از ده سال سر و کله زدن با بچه ها آمدم کانون...جشنواره داستان نویسی یلدا برگزار شد تا هفت دوره ....کلاسهای شعر و قصه ...والیبال و تنیس ....نمایشگاه خط و نقاشی و نمایش و خیلی از برنامه های دیگر......کتابهای کتابخانه اش هم از صد و دویست رسید به بیش از ده هزار ......ج) البته جای کانون خوب نیست....یک بار یک مشت خاک آنجا را فرستادیم آزمایشگاه گفت در اینجا فعالیت فرهنگی و هنری و حتی ورزشی به سختی می شود انجام داد....روبروی همان جا در زیر زمین حسینیه کلاس ورزشی بود تعطیل شد چند قدم آن طرف تر در زیرزمین حسینیه قائمیه صدها نفر به ورزش تکواندو می پرداختند تعطیل شد و در همان حوالی کتابخانه قائمیه.....د) در همان روزگار جلسات نوروزی پا گرفت به نام هم اندیشی یا نیک اندیشان....یکی از ثمرات جلسات آن بود که برای کانون سالن ساخته شود و شد....ه) کانون بنی طبا مرکزی درآمدزا برای آموزش و پرورش است از مغازه هایی که ساخته شده و اجاره ای که می گیرند تا دکل مخابرات...و) کانون از لحاظ فضا و امکانات جای خوبی برای فعالیتهای فرهنگی و هنری است....از ساختمان سه طبقه تا سالن و حیاط و دسترسی ها....مهم این است که برنامه ای باشد......  |+| نوشته شده در  چهارشنبه شانزدهم اسفند ۱۴۰۲ساعت 16:18&nbsp توسط علی رضا توحيدي  |  در حوالي كوير...

جناب آقای مصطفی معینینماینده محترم شهرستانهای کاشان و آران و بیدگلسلام علیکمانتخاب حضرتعالی را به عنوان نماینده مردم تبریک گفته و برایتان آرزوی توفیق دارم. لازم دانستم نکاتی را یادآوری نمایم:الف - هر چند در دانش و توانمندی و کفایت شما شکی وجود ندارد اما بخی از راز موفقیت یک نامزد به شرایط بستگی دارد....رها کردن مجلس توسط نماینده پیشین و نشستن و برخاستن از صندلی وزارت و حمایت ایشان از یکی از نامزدها باعث ریزش رای های شد...امیدواریم خدمت حضرتعالی در مجلس به گونه ای باشید که در انتخابات آتی بار دیگر به مجلس راه یافته و یا نامزدها با حمایت شما وارد خانه ملت شوند.ب) در انتخابات اخیر و طبق آمارها حدود شصت درصد مردم در انتخابات شرکت نکردند و بخشی از آرای صندوقها سفید یا مخدوش بود.....به نظر من یکی از وظایف مجلس آینده به ویژه در کارگروه های فرهنگی و اجتماعی باید شناخت دلایل بی رغبتی مردم برای حضور آنها در انتخابات و فراهم آوردن زمینه مناسب برای مشارکت بالای آنها باشد.ج) در دو سه دهه ی اخیر محیط زیست در حاشیه ی مسایل توسعه قرار گرفته است. بی زمین ، بی آب و بی هوای پاک سرزمینی سرسبز و مردمانی شاد و سالم پرورش نمی یابند. فرونشست زمین و رسیدن آلودگی هوا به شهرستانهای کوچکی مثل آران و بیدگل نشانه هایی از بی توجهی به محیط زیست است. در بسیاری از کشورها استفاده از پلاستیک با موانع بسیاری روبروست ولی در کشور ما چندین برابر کشورهای دیگر از نایلون استفاده شده و دفن زباله به عنوان بهترین راه رهایی از زباله دانسته می شود!د) موضوع احداث واحد ذوب در شرکت فولاد یکی از چالش های پیش روی آران و بیدگل است. صاحبان فولاد اعتقاد دارند راه اندازی واحد ذوب باعث اشتغالزایی و ارزآوری برای کشور می شود.اما حامیا در حوالي كوير...

در یک روز برفی - یک شنبه ششم اسفند - نوجوانان علاقمند به تنیس روی میز در مجتمع فرهنگی مسلم ابن عقیل (ع) بیدگل تا در رقابتی جذاب روبروی هم ایستادند. این مسابقات در دو قسمت دانش آموزان ابتدایی و متوسطه اول و با همت کانون امام جغفر صادق (ع) و پایگاه مسلم ابن عقیل برگزار شد و در پایان محمد حسین و جابر ایمانی مقامهای اول و دوم و محمد حسین و محمد مهدی زاهدی روی سکوی سوم و چهارم ایستادند. رقابتهای دانش آموزان متوسطه اول با حضور بیست و یک راکت به دست برگزار شد. در این رقابتها محمد امین خرم آبادی ،ماهان عبدالله زاده و علیرضا دهنویان روی سکوهای اول تا سوم ایستادند و یوسف افروز چهارم شد.  |+| نوشته شده در  دوشنبه هفتم اسفند ۱۴۰۲ساعت 17:51&nbsp توسط علی رضا توحيدي  |  در حوالي كوير...

ساعت هفت روز شنبه پنجم اسفند در سالن جلسات اداره ورزش نشسته ایم....صدای نارنجک و ترقه می آید!! فردا روز نیمه شعبان است و مردم سوار ماشین در حال گشت و گذارند.مرتضی طاهری ریاست جدید اداره ورزش با حکم سرپرستی جلسه را آغاز می کند و از روسای هیاتهای ورزشی می خواهد از اوضاع و احوال و فعالیتهای رشته ورزشی خود گزارش بدهند.اما بی آنکه دلسوختگان ورزش هماهنگی داشته باشند جلسه تبدیل می شود به تجلیل از ریاست قبلی اداره ابوذر فردنژاد...یکی از پای کار بودن او می گوید که هر وقت به او زنگ می زدی در دسترس بود. دیگری از غیرسیاسی بودنش و اینکه شهر و روستا و آران و بیدگل برایش فرقی نداشت و سومی از تعامل ایشان با خیرین ورزش یار که باعث شد مجموعه هایی مثل استخر صدف یا سالن کریمشاهی به زیرساختهای شهرستان اضافه شود.فردنژاد کارمند اداره ورزش بود بنابراین همان روز نخست از کم و کیف ورزش آران و بیدگل آگاه بود. وغصه ی این را نداشت که از ریاست کنار برود....اگر چنین می شد به اتاق بغلی منتقل می شد با دردسرها و مسئولیتی کمتر.....برخی از رشته ها هم مثل بچه های شلوغ کلاسند آرامش را به هم می ریزند....این پهلوان به اداره می آید که دیشب رفتم باشگاه بغلی و مرشد نه زنگ برایم زد نه صلوات درخواست کرد بی زحمت مجوز باشگاهش را باطل کن....یا یکی که به اداره می رود که قرار است هفته آینده به قرقیزستان بروم و مدال طلای جهانی بیاورم و حواست باشد تابلوی بزرگ شهر با تصویر من مزین شود و مراسم استقبال و تجلیل برگزار شود...ویا ریاست هیاتی که باشگاه ها او را نمی خواهند و صد طومار با اینجا و آنجا می نویسند که او باید برود و او میگوید هدف من خدمت بی مزد و منت است و تا دلم نخواهد سنگرم را رها نمی کنم!مرتضی طاهری با ورزش بیگانه نیست. در حوالي كوير...

امشب – جمعه ششم بهمن از ساعت 19- دو ساعتی با دکتر حسین زاده- مدیر سایت ویگل- نشستیم و گفتیم و برخاستیم زدیم.....قصه این است که هیات امنای شهرک صنعتی سلیمان صباحی بنا دارد در طرف شرق کنار گذر شهرکی صنعتی احداث کند . هنوز مجوز نگرفته به این اندیشه افتاده که از این شهرک به اون شهرک راهی ارتباطی بزند.راهی که آنها در پیش گرفته اند به بلوار دانش – همان بلواری که میدانی کوچک دارد- وصل می شود و از 13 متری عرصه سایت تاریخی ویگل و داخل حریم آن رد می شود.....راهی که انجمن دوستداران میراث فرهنگی پیشنهاد می کند بلوار کار یعنی یک بلوار نزدیک تر به میدان ابریشم چی و در نتیجه صد – صد و پنجاه متر فاصله از ویگل است.- بیرون از عرصه بیرون از حریم-.......در این صورت اهالی شهرک می توانند با خیال راحت تابلو تبلیغاتی یا حتی نمایشگاه بزنند...انجمن اعتقاد دارد طبق ضابطه حتی اگر این جاده به دانش برسد عبور ماشین های سنگین از آن ممنوع خواهد بود....اما آنچه اکنون اتفاق افتاده این است که طرح هیات امنا توانسته از مدیر سایت و شورای کارشناسان اداره کل میراث مجوز بگیرد...دوستداران میراث همچنان پیگیرند راه به بلوار کار برگردد ...(جزییات جلسه و اتفاقات بسیار است فعلا به همین اندک اکتفا می شود.)  |+| نوشته شده در  شنبه هفتم بهمن ۱۴۰۲ساعت 9:44&nbsp توسط علی رضا توحيدي  |  در حوالي كوير...

حرکت پروانه ای در بیدگل......«حرکت پروانه ای» یعنی دنیا جای کوچکی است به هم وصل است کافی است پروانه ای در آفریقا بال بزند تا اتفاقی در آسیا یا اروپا رخ دهد.....- مطلب مفصل است و قابل جستجو در اینترنت- ...یکی – دو سال از فعالیت های نواندیشان با برنامه هایی مثل تقدیر از راه یافتگان به دانشگاه و پیاده روی می گذرد ....این روزها شاهد اتفاق های خوبی در محله های بیدگل هستیم. از برپایی ورزش باستانی در حسینیه جلال آباد تا پیاده روی جمعه 14 رجب از امام زاده ابراهیم و برگزاری جشنواره ورزشی در مجله توی ده. ....با این حرکتها نشاط و شادی در بین اهالی محله بیشتر می شود...و همبستگی و اهالی محله می دانند فعالیت در محله فقط هیات و نماز و شام نیست...می دانند تنها نیستند باید قدمی برای محله بردارند و اگر با مشکلی مواجه شدند دور و برشان آدمهایی هستند که شاید کارها به دست آنها سامان می یابد.....یاد می گیرند اگر محله امکانات فرهنگی یا ورزشی داشته باشد به درد آنها و فرزندانشان می خورد.....البته نواندیشان تنها عامل این حرکتها دانست اما حتی اگر سهمی اندک - در حد بال زدن یک پروانه - هم داشته باشد جای خرسندی است.....  |+| نوشته شده در  یکشنبه هشتم بهمن ۱۴۰۲ساعت 10:37&nbsp توسط علی رضا توحيدي  |  در حوالي كوير...

«سرای امید»شهر آران و بیدگل حدود شصت هزار نفر جمعیت دارد. اگر ده درصد آنها را سالمند بنامیم می شود شش هزار نفر) وضع سالمندان از لحاظ سلامت ، اوضاع اقتصادی و حمایت خانواده یکسان نیست. برخی از این سالمندان فرزندانی دارند و با آنها در یک خانه زندگی می کنند. برخی هم پسر و دختر خود را به خانه ی بخت فرستاده اند و پسر و دخترهایشان به آنها سر می زنند. «سرای امید» طرحی است برای حمایت از همه ی سالمندان.این سرا در یک محله است . فردی از اهالی محله مسئولیت سرای امید را برعهده دارد. تمام سالمندان محله در سرای امید رفت و آمد دارند برای آنها پرونده تشکیل می شود که چند سال دارد چند فرزند دارد کدام فرزندانش به او سر می زنند چه بیماری هایی دارد و اوضاع و احوال اقتصادیش چگونه است. درب سرای امید به روی همه به ویژه سالمندان باز است. آنها می توانند در طول روز و ساعاتی که مشخص شده به آنجا بیایند با هم حرف بزنند و از تنهایی به در آیند. مسئول سرای امید اعلام می کند در چه روزهایی پزشک آنجاست سالمند می آید فشار و قند خونش گرفته می شود و اگر نیاز باشد توسط فرزندش و یا مسئول سرای امید نزد پزشک متخصص می رود. سرای امید باید همچنین در خدمت سالمندانی باشد که بیمار و خانه نشین هستند. هر دو سه روز یک بار به این بیماران سر زده شود و به مشکلات آنها رسیدگی شود.سرای امید می تواند کتابخانه هم داشته باشد و البته میز تنیس یا وسایلی اینگونه. مشکل خیلی از سالمندان این است که توانایی رفتن به سفر را ندارند. سرای امید گاهی اوقات مثلا ماهی یکی دو بار سالمندان را به سفر زیارتی و سیاحتی می برد در حد نصف روز یا کمی بیشتر مثلا باغ فین ، مشهد اردهال ، قمصر و نیاسر. این سفرها باعث می شود چند روزی حال سالمند بهتر شود.....ما می ت در حوالي كوير...

میدان برف ، میدان حرف ، میدان پشت باممیدان حرفهای گفته شده وقت پایین کردن برف از پشت باممیدان حرف ، میدان ظرف ، میدان مادر، میدان غصه های خورده شده وقت شستن ظرفمیدان دار ، میدان کلاغ ، میدان قار قار، میدان دختران روی دار قالی در انتظار خبری در حد قار قارمیدان پاشنه ، میدان ترک ،میدان پدر ، میدان وازلین ، میدان پدر بازگشته از دشت با پاشنه ای ترک خورده دنبال وازلینمیدان برق ،میدان چرخ ، میدان درد ،میدان یک پسر ، پسری که شب افتاده تا ته سرداب واژگون ، میدان پدری که با چرخ برده او را به اورژانس با حالت جنون، میدان قطعی برق و بخیه های پر از درد و رد خونمیدان آب ، میدان لباس ،میدان جله ی بچه ای شاشو ، میدان جوب ، میدان خوب ، میدان مادری که با تشت از بیست پله ی رخت آورده و بعد…. تشت گشته واژگون میدان آب ، میدان گاب ، میدان خواب ،میدان مادری که سحرگاه رفته برای دوشیدن شیر گاو ،میدان گوساله ای که باز کرده ریسمان و نمانده شیر در سینه ی زائومیدان پشم ، میدان چرخ ، میدان دوک ، میدان کشکله ،میدان عمه ملوک ، میدان پیرزنی که نشسته است پشت چرخ ، میدان پشم های رشته شده برای بافتن کلاه عمومیدان رسن ، میدان حسن، میدان هفت سنگ ، میدان تیرکمون ، میدان بچه ای که اشتباه رها کرده است دلو، میدان چک چک خون روی یک بلوزمیدان زر ، میدان زور ،میدان قال ، میدان قیل ، میدان من ،میدان تاب ،میدان تب، میدان تبت یدا ابی لهبمیدان ساز ،میدان سوز ، میدان ارغوان، میدان ارغنون ، میدان یعنی گرد من بچرخ ، میدان یعنی شکل 4 گوش ، میدان یعنی خانه خدا- کعبه - جمال یار دلفروز  |+| نوشته شده در  چهارشنبه شانزدهم فروردین ۱۴۰۲ساعت 16:26&nbsp توسط علی رضا توحيدي  |  در حوالي كوير...

سلام جناب آقای صالحی من نیز با فولاد موافق نیستم اما اگر منطقی ننویسیم در برابر حرف منطقی دیگران راه به جایی نخواهیم برد.مثلا شما نوشته اید نود درصد آب کشاورزی به منابع باز می گردد!!!... عمق چاه های این حوالی بیش از صد و بیست متر است چه طوری نود درصد آب صد و بیست متر پایین می رود. ...اگر یک روز بارندگی شد برو کنارگذر ببین نیم متر سطح زمین خیس است و بعدش خشک...تازه آنجا ریگ است نه خاک رس و یا کشاورزی ...شاید اگر زمینی را خوب سیراب کنیم آب حتی تا دو سه متر پایین برود ولی نود درصدش صد و بیست پایین نمی رود...البته موضوع این است که فولاد با یکی – دو چاهش از یک نفر غیر بومی و سرمایه دار است و هر چاه دشت از دهها کشاورز که به امیدی در دشتهای اطراف زحمت کشیده اند و سرمایه اشان است.....البته این بحث ( پایین رفتن آب های زیرزمینی و فرو نشست زمین ) کشوری است و تقریبا نصف کشور با آن درگیر است و ما نباید از فرماندار و شورا و شهردار انتظار زیادی داشته باشیم.ب) گاهی وقتها ما از فردی یا چیزی خوشمان نمی آید هر وصله ناجوری را بر آن می چسبانیم. مثلا بدحجابی خوب نیست درست..اما گفته می شود بدحجابی باعث می شود باران کمتری ببارد. یا اشعه ای از موی نامحرم بیرون می زند که انواع و اقسام بیماری ها را با خود دارد....در موضوع فولاد هم تا حدی همین طوری است...فولاد شرکتی غیر بومی است که با توجه به درآمد سرشاری که دارد سود چندانی برای شهر ندارد....درست.... آلودگی محیط زیستی دارد ...درست...دادن حتی یک چاه آب به آن هم درست نیست.....درست... اما در ماجرای فرونشست زمین نقش فولاد اندک است...  |+| نوشته شده در  یکشنبه بیست و هفتم فروردین ۱۴۰۲ساعت 16:48&nbsp توسط علی رضا توحيدي  در حوالي كوير...

نشسته ایم تا در باره جلسه ای که برای تقدیر از قبولی ها کنکور بود حرف بزنیم.جلسه ی خوبی بود...بله...می توانست بهتر باشد بله....حالا بماند برای اینکه اگر سال آینده جلسه ای با این مضمون باشد از تجربه ها استفاده شود....دوست ارجمندی می پرسد آیا قرار است مجمع نواندیشان به اندیشه ورزی بپردازد یا به فعالیتها ی اجرایی مشغول شود؟...به نظر من اندیشه ورزی منتهای فعالیت آدمهاست که به دلیل سختی از آن می گریزند.در قران آدمها را به شنیدن حرفهای مختلف و انتخاب بهترین ترغیب می کند اما چند درصد آدمها حاضرند بی طرفانه حرفهای مختلف را بشنوند و بهترین را انتخاب کنند؟!...در باب مجمع نواندیشان به نظر می رسد باید علاوه بر آنکه توجهی خاص به مشکلات و برنامه ریزی برای بیدگل داریم شاخه ای از فعالیتهای ما با نام آران و بیدگل باشد. نکته دوم هم این است که اهل تعامل باشیم. این به معنای آن نیست که استقلال خودمان را نادیده بگیریم بلکه کار دنیا به گونه ای است که هر فرد و گروه و دسته ای که با دیگران همکاری بیشتری دارد موفق تر است..  |+| نوشته شده در  پنجشنبه سوم فروردین ۱۴۰۲ساعت 14:2&nbsp توسط علی رضا توحيدي  |  در حوالي كوير...

با سلام خدمت دوستان نواندیش و تبریک سال نونو شدن بخش جدایی ناپذیر از حرکت طبیعت است خواه چرخش آبی که از چشمه بیرون می آید و رشد و پویایی گیاهان از اوست و ذره ذره جسم و جان آدمی که از جنین و نوزادی ناتوان ، شخصیتی دانشمند و اثرگدار پدید می آورد. با این وجود در دنیا قانونهایی هست برای ماندن و تغییر نکردن که اگر اینها نبود دنیا از هم می پاشید و سختی کار در مقابله با همین نیروهای آرامش بخش است. از پرتاب سنگی به جایی دور تا سختی برخاستن از رختخواب برای خواندن دوگانه ی صبحگاهی تا ایجاد حرکت در جامعه ی خواب گرفته و گرفتار سنگینی و سکون.مجمع نواندیشان بیدگل اولین حرکتش را انجام داد هر چند من معتقد بودم باید نخستین حرکتها بی اسم و نشانه باشد اما چون جمع گفتند این گونه بهتر است انجام شد. اینکه بگوییم مجمع نواندیشان چگونه باید باشد کار آسانی نیست. ساختمانی است که مهندسان خود را می خواهد خاصه آنکه با طبع استبدادزده ی ما ممکن است من نواندیش بگویم نو اندیشی این است و باید در این بستر باشد و لاغیر....ما جامعه ای داریم که به حفظ و روخوانی عادت دارد به اینکه در جلساتش آدمها با صدای خوش بخوانند و هر چیز از روی کتاب و از کتابهای قدیمی تر معتبر تر.....فکر جوشش است...حرکت و نوآوری است...اما اینکه بدانیم چگونه بیاندیشم و از فکر دیگران بهره ببریم و فکرمان را یک کاسه کنیم هر یک داستانی علی حده دارد ......  |+| نوشته شده در  دوشنبه بیست و نهم اسفند ۱۴۰۱ساعت 12:53&nbsp توسط علی رضا توحيدي  |  در حوالي كوير...